Ο άλλοτε θρύλος της εθνικής Ιταλίας, Τζιανλούκα Βιάλι, «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 58 ετών, χάνοντας τη «μάχη» με τον καρκίνο, με την κατάσταση του να έχει επιδεινωθεί δραματικά τελευταίες ημέρες.
Ο παίκτης που έγραψε τη δική του ιστορία με τη φανέλα της Τσέλσι και φυσικά της Εθνικής Ιταλίας άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 58 ετών, πέντε χρόνια αφότου διαγνώστηκε για πρώτη φορά με καρκίνο στο πάγκρεας. Λίγες ημέρες μετά την τραγική απώλεια του τεράστιου Πελέ, αλλά και τον θάνατο του Σίνισα Μιχαΐλοβιτς από καρκίνο το παγκόσμιο ποδόσφαιρο θρηνεί ακόμα έναν μεγάλο του αθλήματος.
Ο πάλαι ποτέ θρύλος της «Σκουάντρα Ατζούρα» και του ιταλικού ποδοσφαίρου διαγνώστηκε το 2017 κι έκτοτε ζούσε με την αρρώστια, έχοντας καταφέρει να επιστρέψει στην ενεργό δράση ως βοηθός προπονητή και όντας κεντρική φιγούρα στην πορεία της Ιταλίας μέχρι την κατάκτηση του Euro το 2021. Ο Βιάλι εγκατέλειψε τον ρόλο του στο επιτελείο του Μαντσίνι τον Δεκέμβριο, για να επικεντρωθεί στη μάχη του με τον καρκίνο του παγκρέατος.
To 2020 είχε φανεί ότι έβγαινε νικητής από την περιπέτεια της υγείας του και τότε είχε δηλώσει: «Ήταν δύσκολο, ακόμα και για κάποιον σκληρό τύπο όπως εγώ, τόσο σωματικά όσο και πνευματικά». Ο παλαίμαχος σούπερ Ιταλός στράικερ είχε τότε μιλήσει στην «La Repubblica», σε μία συγκλονιστική συνέντευξη. «Οι εξετάσεις δεν έδειξαν κανένα σημάδι της ασθένειας. Είμαι χαρούμενος, έστω κι αν το λέω μέσα από τα δόντια μου για καλό και για κακό. Το να αποκτήσω ξανά την υγειά μου σημαίνει ότι θα μπορώ ξανά να βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη, θα δω τα μαλλιά μου να μεγαλώνουν πάλι, δεν θα χρειάζεται να ζωγραφίζω τα φρύδια μου με μολύβι. Από αυτή την άποψη, νιώθω πολύ τυχερός σε σύγκριση με ό,τι συμβαίνει αυτόν τον καιρό με τον κορωνοϊό. Σκέφτομαι όλους εκείνους που υποχρεώθηκαν να πεθάνουν μόνοι στο νοσοκομείο, τους συγγενείς που δεν επιτρεπόταν να βρίσκονται δίπλα τους, τις κηδείες που απαγορευόταν να τιμηθούν κανονικά. Είναι τραγικό. Αυτή η κρίση θα αφήσει τεράστιες πληγές στη χώρα, συναισθηματικές, ηθικές, οικονομικές. Πολεμάς τους φόβους σου με το να σκέφτεσαι τις επιθυμίες σου, να επικεντρώνεσαι σε αυτό που αγαπάς πραγματικά και στο πόσο όλοι θέλουμε να επιστρέψουν αυτά τα πράγματα» είχε δηλώσει τότε. Δυστυχώς όμως ο εφιάλτης επέστρεψε και σήμερα ο Βιάλι άφησε την τελυταία του πνοή.
Τις τελευταίες εβδομάδες νοσηλευόταν σε κλινική του Λονδίνου, με τον οργανισμό του να «παραδίνεται» στην επάρατη νόσο.
Ο Βιάλι στην ποδοσφαρική του καριέρα συνέδεσε αρχικά το όνομα του με τη Σαμπντόρια, (1984-1992) με την οποία έφτασε στην κατάκτηση ενός πρωταθλήματος (1990/91), τριών Κυπέλλων Ιταλίας (1984/85, 1987/88, 1988/89) και ενός Σούπερ Καπ (1991/92), γράφοντας με «χρυσά γράμματα» το όνομα του στην ιστορία του συλλόγου.
Με την ομάδα της Γένοβας, μέτρησε 141 τέρματα σε 328 αναμετρήσεις, ενώ έφτασε μια «ανάσα» από το Champions League τη σεζόν 1992/93, γνωρίζοντας την ήττα από την Μπαρτσελόνα στον τελικό.
Το καλοκαίρι του 1992 μεταπήδησε στη Γιουβέντους όπου και έμεινε για μια τετραετία, προσθέτοντας στο «παλμαρέ» του Champions League (1995/96), Κύπελλο UEFA (1992/93), Πρωτάθλημα Ιταλίας (1994/95), Κύπελλο Ιταλίας (1994/95) και Σούπερ Καπ Ιταλίας (1995/96).
Η συνέχεια τον βρήκε για μια τριετία (1996-1999) στην Αγγλία για την Τσέλσι, κατακτώντας Ευρωπαικό Σουπερ Καπ (1998/99), League Cup (1998) και FA Cup (1997), «κρεμώντας» τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια σε ηλικία 35 ετών.
