Σε ένα δραματικό παιχνίδι που έφτασε στη διαδικασία των πέναλτι (1-1 καν. διάρκεια και παράταση) και κρίθηκε στην χαμένη εκτέλεση του Ντε Χέα (11-10), η Βιγιαρεάλ κατέκτησε το πρώτο Europa League στην ιστορία της στην παρθεινική της παρουσία στον τελικό!
Παράλληλα, ο σπεσιαλίστας Ουνάι Έμερι έφτασε τις τέσσερις κατακτήσεις σε πέντε τελικούς, βάζοντας ακόμη μία κούπα στην τροπαιοθήκη του, ενώ η Βιγιαρεάλ με την κατάκτηση του Europa League εξασφάλισε και τη συμμετοχή της στο Champions League της νέας σεζόν.
Με άδεια χέρια έμεινε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που είδε ορισμένα από τα ατού της, όπως ο Μπρούνο Φερνάντες, να μην σηκώνουν το… βάρος του τελικού και να φεύγει με άδεια χέρια από το Γκντανσκ.
Με πιο επιθετικούς προσανατολισμούς μπήκε στο παιχνίδι η Γιουνάιτεντ, πιέζοντας ψηλά την Βιγιαρεάλ ώστε να της δυσκολέψει την κυκλοφορία της μπάλας. Οι Ισπανοί μπορεί να μην κρατούσαν την κατοχή, αλλά την ίδια ώρα με αυτό το σφιχτό 4-4-2 και με τις γραμμές τους να έχουν πολύ κοντινές αποστάσεις, δεν επέτρεπαν στην ομάδα του Σόλσκιερ να απειλήσει. Η πρώτη καλή στιγμή ήρθε στο 20ο λεπτό με τη σέντρα-σουτ του Σο να περνάει απ’ όλους, με τον Μπάκα λίγα λεπτά μετά να… ζεσταίνει τους 9500 θεατές με την φοβερή σέντρα με ραμπόνα που κατέληξε σε μια ψηλοκρεμαστή, αλλά ακίνδυνη, κεφαλιά του Μορένο.
Όσο περνούσαν τα λεπτά η Βιγιαρεάλ έβγαινε και πιο μπροστά, κρατώντας μπάλα και στοχεύοντας τους δύο target-man Μπάκα, Μορένο οι οποίοι ξέρουν να παίζουν με πλάτη και να αποτελούν το σκαλοπάτι για το χτίσιμο της επίθεσης. Οι δυο τους, όμως, ξέρουν πολύ καλά και την… τέχνη του σκοραρίσματος, με τον Μορένο να αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο την εκτέλεση φάουλ του Παρέχο για να δώσει προβάδισμα στην Βιγιαρεάλ στο 29ο λεπτό. Ο Έμερι είχε διαβάσει άριστα το παιχνίδι, είχε περιορίσει Πογκμπά, Φερνάντες και Ράσφορντ και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κρατήσει τη Γιουνάιτεντ όχι απλά στο μηδέν, αλλά και χωρίς καθαρή τελική μέχρι το ημίχρονο.
Οι παίκτες του Σόλσκιερ άλλαξαν άρδην την εικόνα τους στο δεύτερο μέρος, αφού πρώτα γλίτωσαν το γκολ στο 48ο λεπτό όταν από το τσαφ του Μπαϊγί οι Μπάκα και Πίνο δεν κατάφεραν να σκοράρουν από πλεονεκτική θέση. Αρχικά, στο 52′ η Γιουνάιτεντ φώναξε για πέναλτι, αλλά ο διαιτητής έδειξε “παίζετε” στο πέσιμο του Γκρίνγουντ από επαφή του Πεντράθα και τρία λεπτά μετά ο Καβάνι απάντησε στον Μορένο για να φέρει το σκορ στα ίσα (1-1) με κοντινό πλασέ μετά από… καραμπόλες. Το ματς ξεκινούσε από την αρχή, η Γιουνάιτεντ έδειχνε να έχει το μομέντουμ και πίεζε, με το σώμα του Πάου Τόρες να… βγάζει την κεφαλιά του Καβάνι που όδευε προς την εστία στο 71΄. Όσο περνούσε η ώρα ο ρυθμός εξασθενούσε και η κούραση των παικτών έβγαινε στο χορτάρι του γηπέδου με ένα σουτ του Πάου Τόρες λίγο πριν το φινάλε να είναι η τελευταία φάση του αγώνα.
Το ματς είχε τελειώσει ισόπαλο ως είθισται ανάμεσα στις δύο ομάδες (είχαν τέσσερις ισοπαλίες σε ισάριθμες μεταξύ τους αναμετρήσεις πριν τον τελικό) και είχε οδηγηθεί στην παράταση. Εκεί όπου οι δύο ομάδες έδειξαν περισσότερο να ψάχνουν τη μία φάση που θα τους έδινε το γκολ-τίτλος, αλλά και να μην το έβρισκαν αυτό δεν θα… τρελαινόντουσαν κιόλας. Οι δύο προπονητές έκαναν τις αλλαγές τους βλέποντας το ματς να πηγαίνει στα πέναλτι και έβαλαν τους καλύτερους εκτελεστές τους.
Η διαδικασία των πέναλτι ήταν θρίλερ αλλά και ένα… σεμινάριο εκτελέσεων! Αφού οι δύο ομάδες ξεκίνησαν με πέντε στα πέντε, συνέχισαν να ευστοχούν με μαθηματική ακρίβεια. Δεν χάθηκε ούτε… μισό πέναλτι και φτάσαμε στο 10-10. Ήταν η ώρα των δύο τερματοφυλάκων! Ο Ρούλι με φοβερή εκτέλεση έγραψε το 11-10 και στα… καπάκια έπιασε την κακή εκτέλεση του Ντε Χέα για να χαρίσει το ιστορικό τρόπαιο στην Βιγιαρεάλ!
