Φάκελος ΟΦΗ: Άποψη περί ποδοσφαιρικής αντίληψης

Η κριτική είναι από τους πιο σημαντικούς τομείς στον χώρο του αθλητισμού. Κυρίως διότι ασκώντας τη βοηθάμε ένα άτομο ή ένα σύνολο ατόμων να διακρίνουν πιο εύκολα τα λάθη τους, ώστε σε πρώτο βαθμό να τα εντοπίσουν και σε δεύτερο να τα διορθώσουν. Πολλές φορές εν βρασμό ψυχής ακόμα και εμείς οι ίδιοι μπορεί να χάσουμε το μέτρο και αντί κριτικής να «αραδιάσουμε» δεξιά και αριστερά καταστροφολογία. Το πρόβλημα, και κατ’ επέκταση ο λόγος του συγκεκριμένου άρθρου, είναι όταν η καταστροφολογία είναι συνειδητή. Ή ακόμα χειρότερα, για να χτυπήσω τη «φλέβα» της ύπαρξης τούτου εδώ του κειμένου, όταν η γνώση και η αντίληψη που έχουμε για το ποδόσφαιρο δεν έχει εξελιχθεί μαζί με το ίδιο το άθλημα. Τότε χωρίς να το καταλαβαίνουμε καταλήγουμε να κάνουμε κακό στην ομάδα που αγαπάμε. Μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι ότι διοικήσεις, προπονητές, τεχνικά επιτελεία, scouting networks, ποδοσφαιριστές, υποδομές κ.α. αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου. Όλοι αυτοί οι τομείς ήταν πολύ διαφορετικοί ακόμα και μόλις μια δεκαετία πριν. Αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί η τεχνολογία και η τεχνογνωσία που περιβάλει το άθλημα ανανεώνονται/εξελίσσονται.

Αν όμως όλοι οι τομείς του ποδοσφαίρου εξελίσσονται και αλλάζουν, δεν πρέπει και ο μέσος δημοσιογράφος ή φίλαθλος να ακολουθήσει τις εξελίξεις; Κάπου εδώ εύλογα θα γυρίσει να μου πει ο μέσος φίλαθλος: «Και ποιος σου λέει εσένα πως εγώ, οικογενειάρχης άνθρωπος, έχω την όρεξη ή το χρόνο να τα παρακολουθώ όλα αυτά ανελλιπώς, ενώ δεν πληρώνομαι κιόλας από αυτό;». Η απάντηση σκληρή, αλλά αληθινή: «Κανένας δεν υποχρεώνεται. Αλλά επιβάλλεται να έχουμε το γνώθι σαυτόν ότι ο τρόπος που σκεπτόμαστε ίσως ανήκει σε μια διαφορετική δεκαετία». Προφανώς και δεν περιμένω να το καταλάβουν όλοι αυτό. Ούτε οι ποδοσφαιρικοί οργανισμοί περιμένουν κάτι τέτοιο. Βέβαια δράσεις περί τούτου γίνονται ενίοτε στα μεγαλύτερα clubs ανά τον κόσμο, αλλά αυτό είναι κουβέντα για κάποια άλλη φορά. Ωστόσο, το ποδοσφαιρικό κοινό περιμένει από τους δημοσιογράφους, που στην τελική αμείβονται από αυτό, να μην υποπίπτουν σε τέτοια λάθη. Εδώ ταιριάζει… γάντι η φράση «εκτός τόπου και χρόνου». Διότι ακριβώς αυτή είναι η αντίληψη και τα λόγια ορισμένων, άμεσα ή έμμεσα εμπλεκομένων με το χώρο.

Πάμε στο… ζουμί γιατί αρκετά πλάτειασα με την εισαγωγή. Δεν υπάρχει ποδοσφαιρικός οργανισμός στον κόσμο ο οποίος να μην κάνει λάθη. Αυτό που ξεχωρίζει έναν επιτυχημένο από έναν αποτυχημένο ποδοσφαιρικό οργανισμό είναι ο αριθμός των λαθών που γίνονται και πόσο γρήγορα γίνονται αντιληπτά και διορθώνονται. Προφανώς αν κάτι δε διορθώνεται, αφαιρείται και τη θέση του παίρνει κάτι άλλο. Ας βάλουμε τώρα στο μικροσκόπιο τον ΟΦΗ. Έχει κάνει λάθη ο ΟΦΗ; Εννοείται! Όχι μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι, αλλά σε αυτό εστιάζουμε σήμερα. Λάθη έκανε και το προηγούμενο διοικητικό σχήμα, λάθη έκανε και το τωρινό. Όπως σίγουρα επρόκειτο να γίνουν λάθη και στο μέλλον όποιος και να είναι στο «πηδάλιο». Βάλτε όποιο σύλλογο θέλετε στη θέση του ΟΦΗ. Το ίδιο ισχύει!

Η καταστροφολογία που υπάρχει τις τελευταίες ημέρες… έχει προηγούμενο! Αυτό ακριβώς αποτελεί τη ρίζα του προβλήματος. Ότι δηλαδή δεν εξελίσσουμε την αντίληψη μας ώστε να συμβαδίζει με το ποδόσφαιρο του σήμερα, οπότε και υποπίπτουμε στα ίδια λάθη και βλέπει ο κάθε λογής άνθρωπος του ποδοσφαίρου που περνάει από τον τόπο μας πόσα χιλιόμετρα μας έχει αφήσει πίσω το άθλημα. Ο Νταμπράουσκας έχει κάνει λάθη και η κριτική προς το πρόσωπό του είναι λογική, αλλά εδώ βλέπουμε για ακόμα μια φορά να ξεπερνιούνται κάποια όρια. Είμαι σίγουρος πως δε θα φοβόταν να παραδεχτεί και ο ίδιος στη Συνέντευξη Τύπου ότι έχει κάνει λάθη αν του γινόταν η αντίστοιχη ερώτηση. Αντ’ αυτού ρωτήθηκε αν ο ίδιος αποτελεί το πρόβλημα. Ένας άνθρωπος με πλούσιο βιογραφικό που έχει καταγράψει αξιόλογη πρόοδο μέσα σε μόλις έναν χρόνο σε μια ομάδα που βρισκόταν σε πολύ άσχημη αγωνιστική κατάσταση όταν εκείνος ήρθε, ρωτήθηκε αν αποτελεί το πρόβλημα της ομάδας μετά από έναν μήνα κακών αποτελεσμάτων. Και κάπως έτσι εγένετο ελληνική ποδοσφαιρική αντίληψη… Ελπίζω να αντιλαμβανόμαστε τη διαφορά. Η απάντησή του προπονητή… λογική και επόμενη! Αμφιβάλω αν υπάρχει προπονητής παγκοσμίως ο οποίος θεωρεί ότι ο ίδιος αποτελεί το βασικό πρόβλημα στην ομάδα του. Αν μπορείτε να βρείτε έστω έναν τότε θα σας σφίξω το χέρι, αλλά θα βάλω και ένα μικρό στοίχημα μαζί σας υποστηρίζοντας ότι ο συγκεκριμένος προπονητής δεν πρόκειται ποτέ να φτάσει σε κάποια επιτυχία στην καριέρα του έχοντας αυτό το σκεπτικό. Ο προπονητής, εκτός των άλλων, ψάχνει να βρει λύσεις σε προβλήματα που προκύπτουν στο αγωνιστικό κομμάτι. Αν ο ίδιος υιοθετήσει το σκεπτικό ότι αποτελεί το βασικό πρόβλημα της ομάδας του, ακόμα και αν ισχύει, αυτομάτως θέτει τον εαυτό του ανίκανο να επιλύσει το οποιοδήποτε πρόβλημα ενδέχεται να παρουσιαστεί.

Οι δημοσιογράφοι έχουν τη δυνατότητα να προσεγγίσουν έναν προπονητή και να του κάνουν ερωτήσεις σε εβδομαδιαία βάση ώστε να αντιληφθούν το σκεπτικό πίσω από μια αλλαγή και του λεπτού που εκείνη πραγματοποιήθηκε, ή να ρωτήσουν για το λόγο της χρησιμοποίησης ή μη κάποιου παίκτη, κάποιου σχηματισμού σε ένα ματς κ.α. Μπορούν να το κάνουν «off the record» και η πληροφορία δε χρειάζεται καν να γίνει γνωστή, αν δεν το θέλει ο ίδιος ο οργανισμός φυσικά. Αυτό από μόνο του θα έπρεπε να είναι αρκετό ώστε να μην επηρεάζουμε την κοινή γνώμη μέσα από το δημόσιο προφίλ που έχουμε με αερολογίες και κείμενα τα οποία δεν είναι κοντά στην πραγματικότητα. Ο απλός φίλος της ομάδας δεν έχει το προτέρημα να δει τα πράγματα εκ των έσω ώστε να έχει μια πιο εμπεριστατωμένη άποψη, οπότε τυχόν λανθασμένες εκτιμήσεις και καταστροφολογία εν βρασμό ψυχής μπορούν να συμβούν και είναι λογικά ως ένα σημείο. Για τους δημοσιογράφους όμως δεν ισχύει το ίδιο. Σίγουρα υπάρχουν ιδανικότερες στιγμές και συνθήκες από τη Συνέντευξη Τύπου για να κάνουμε ερωτήσεις σε μορφή υποδείξεων, οι οποίες ενδεχομένως αμφισβητούν το εβδομαδιαίο πλάνο ενός προπονητή, τις επιλογές του, τον σχηματισμό του κ.α. Η Συνέντευξη Τύπου δεν είναι λαϊκό δικαστήριο εν ολίγοις. Μπορεί να ήταν πριν 20 χρόνια. Στο ποδόσφαιρο του σήμερα δεν είναι.

Ο Λιθουανός πρεσβεύει το ποδόσφαιρο του σήμερα και τον έναν χρόνο που βρίσκεται στον Όμιλο έχει κάνει βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Σίγουρα έχει κάνει λάθη· κυρίως τον τελευταίο μήνα, τόσο στις επιλογές του pregame, όσο και στις κινήσεις του κατά τη διάρκεια των αγώνων. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι αποτελεί το βασικό πρόβλημα. Κολλήματα υπάρχουν και είναι δουλειά του να βγάλει το κάρο από τη λάσπη. Κάνοντας σωστή κριτική μπορούμε μέχρι και να βοηθήσουμε τον ίδιο και το τεχνικό επιτελείο του. Καταστροφολογώντας απλώς προσθέτουμε βάρος σε μια ήδη επιβαρυμένη κατάσταση χωρίς να γινόμαστε χρήσιμοι.

Υγ1. Ο ΟΦΗ έχει ρόστερ 27 ποδοσφαιριστών εκ των οποίων οι τέσσερις είναι τερματοφύλακες. Οι Νέιρα και Τοράλ είναι επιρρεπείς σε τραυματισμούς οπότε και χρήζουν ειδικής διαχείρισης, με τους Φελίπε και Ντίκο να είναι επίσης επίφοβοι. Αυτές οι «αδυναμίες» σε συνδυασμό με το νέο κανονισμό περί ποινής των ποδοσφαιριστών χάνοντας ένα ματς όταν συμπληρώνουν τρεις κίτρινες κάρτες διαμορφώνουν ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα για τον ΟΦΗ. Πρόβλημα που βαραίνει τον «Ντάμπρα», καθώς δική του ήταν η επιλογή να πορευτεί ο σύλλογος με αυτό το μοντέλο. Ευθύνη υπάρχει και πιο… ψηλά αφού είναι φανερό πως ο σύλλογος έχει υιοθετήσει ένα μοντέλο εσόδων-εξόδων. Υπάρχουν πολλά άρθρα στο διαδίκτυο που θίγουν το συγκεκριμένο θέμα. Κάποια από αυτά τώρα χαρακτηρίζονται προφητικά.

Υγ2. Είχα σκοπό να αναφερθώ και στην εικόνα των ποδοσφαιριστών τον τελευταίο μήνα αλλά δεν το έκανα. Όχι γιατί θεωρώ ότι δεν έχουν μερίδιο ευθύνης (το μεγαλύτερο μερίδιο έχουν), αλλά γιατί προτίμησα να εστιάσω στο δίπολο «Προπονητής – ΜΜΕ/Κοινή γνώμη». Για τους ποδοσφαιριστές θα αρκεστώ στο ότι φαίνεται λες και θεωρούν δεδομένα κάποια πράγματα. Ίσως τα νικηφόρα αποτελέσματα κόντρα στους «μεγάλους» τους επηρέασαν και δε φαίνεται να δείχνουν το ίδιο πάθος με τις υπόλοιπες ομάδες, δεύτερης και τρίτης ταχύτητας. Μακάρι να είναι αυτό γιατί διορθώνεται πιο εύκολα από το δεύτερο σενάριο το οποίο λέει ότι έχουν χαιρετήσει ήδη τον προπονητή τους. Ας βγουν στο χορτάρι και ας παίξουν για εκείνον μετά τη διακοπή των Εθνικών ομάδων, όπως έκαναν και οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΣ για τον Στάικο το Σάββατο.