Με τις μάχες να μαίνονται στα πεδία της Ουκρανίας, η Ρωσία φέρεται να προχώρησε στην χρήση ενός πυραυλικού συστήματος με την ονομασία Κινζάλ, που σημαίνει «στιλέτο». Πρόκειται για ένα υπερηχητικό πύραυλο, ένα υπερόπλο ανίκητο από την αεράμυνα.
Εκτιμάται πως έχει βεληνεκές άνω των 2.000 χιλιομέτρων και ταχύτητα μεγαλύτερη από 10 φορές εκείνης του ήχου. Μπορεί να φέρει συμβατικές και πυρηνικές κεφαλές και μπορεί να εκτοξευθεί από βομβαρδιστικά Tu-22M3 ή μαχητικά MiG-31K. Είναι τα πυραυλικά συστήματα της επόμενης γενιάς καθώς επί της ουσίας βρίσκονται ακόμη σε φάση ανάπτυξης.
Ο λόγος απλός. Με την ταχύτητα και τους ελιγμούς που μπορούν να κάνουν εν πτήση, καθιστούν όλα τα υπάρχοντα αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα λίγο έως πολύ άχρηστα.
Το άλλο οπλικό σύστημα που έχει δει δυστυχώς ευρεία χρήση και σε αυτόν τον πόλεμο παρά το γεγονός πως όλες οι ανθρωπιστικές οργανώσεις και διεθνείς οργανισμοί πιέζουν για την κατάργησή τους, είναι οι βόμβες διασποράς και τα θραυσματοφόρα βλήματα.
Οι βόμβες ή βλήματα διασποράς περιέχουν δεκάδες ή εκατοντάδες μικρότερα πυρομαχικά, που ονομάζονται υποπυρομαχικά, σε ένα δοχείο όπως πύραυλος ή βόμβα. Μετά την εκτόξευση, το δοχείο ανοίγει διασκορπίζοντας τα υποπυρομαχικά που είναι σχεδιασμένα να εκρήγνυνται όταν χτυπούν στο έδαφος.
Τα υποπυρομαχικά απλώνονται αδιακρίτως σε μια ευρεία περιοχή, συχνά στο μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου, θέτοντας οποιονδήποτε στην περιοχή την στιγμή της επίθεσης, είτε μαχητές είτε πολίτες, σε κίνδυνο θανάτου ή τραυματισμού. Επιπλέον, πολλά από τα υποπυρομαχικά δεν εκρήγνυνται κατά την επαφή, αλλά παραμένουν οπλισμένα και γίνονται de facto νάρκες ξηράς.
Μέχρι σήμερα, τουλάχιστον 114 χώρες έχουν προσχωρήσει στη συνθήκη που απαγορεύει συνολικά τα πυρομαχικά διασποράς λόγω του κινδύνου που αποτελούν για τους αμάχους.
